27 maja 2012 r o godz 16:00
nastąpiło odsłonięcie pomnika gen.Okulickiego ostatniego gł.Komendanta Armii
Krajowej zamordowanego w bestialski sposób przez sowietów dokładniej
NKWD..
W uczczeniu tak wielkiego Polskiego Patrioty nie mogło zabraknąć delegacji Ligi Obrony Suwerenności z Małopolski
To był wzorzec żołnierza. Nigdy nie dbał o swoje, a myślał o ojczyźnie i dobru wspólnym - mówił na uroczystości w krakowskim Parku Jordana dowódca 2. Korpusu Zmechanizowanego, gen. dyw. Jerzy Biziewski.
Jak podkreślił gen. Biziewski, gen. Leopold Okulicki przeżył niespełna 50 lat, z czego „31 lat pełnych stresów i walk”. -
Przeszedł wszystkie szczeble kariery w wojsku. Ani razu nie odmówił
ojczyźnie, nie zdradził przysięgi, którą złożył w młodości i do końca
jej przestrzegał - powiedział gen. Biziewski. Przypomniał, że gen. Okulicki był trzykrotnie wyróżniony Krzyżem Virtuti Militari. - To człowiek, który do samego końca, nigdy nie powiedział: poddaję się - dodał.
Autorem popiersia jest rzeźbiarz Stanisław Słonina. Pomnik odsłoniła
bratanica generała Irena Okulicka-Kaczmarek wraz z fundatorką Marią
Witkowską.
Leopold Okulicki (1898-1946), ps. „Niedźwiadek”, gen. bryg. Wojska Polskiego, był współorganizatorem SZP-ZWZ-AK i ostatnim komendantem głównym Armii Krajowej.
W 1913 roku, jako piętnastoletni chłopiec, wstąpił do Związku Strzeleckiego. Był
uczestnikiem wojny obronnej we wrześniu 1939 r. W styczniu 1941 r.
został aresztowany przez Rosjan, na wolność wyszedł po układzie
Sikorski-Majski. Pełnił rolę dowódcy jednej z dywizji armii polskiej,
stworzonej przez gen. Andersa. W latach 1943-1944 przebywał w Londynie. W
roku 1944 wrócił do Polski. Po Powstaniu Warszawskim mianowany
komendantem głównym Armii Krajowej, którą rozwiązał w styczniu 1945 r.
Podczas pertraktacji z władzami rosyjskimi w Moskwie został aresztowany i
osądzony w tzw. „procesie szesnastu”.
Skazany na 10 lat więzienia, został zamordowany przez Rosjan 24 grudnia 1946 r.
Generał Okulicki jest kawalerem orderu Virtuti Militari, Krzyża Walecznych i
Orderu Orła Białego, przyznanego pośmiertnie w listopadzie 1995 r.
CZEŚĆ I CHWAŁA WIELKIM BOHATEROM NASZEJ OJCZYZNY!
Poniżej prezentujemy fotorelację z obchodów oraz film.
Relacja filmowa.
