17 września 1939 roku w godzinach porannych Armia Czerwona, łamiąc prawo międzynarodowe i polsko-sowiecki pakt o nieagresji, wkroczyła na wschodnie tereny II Rzeczypospolitej.
Związek Sowiecki wypełniał w ten sposób sojusznicze zobowiązania wobec Niemiec zawarte w pakcie Ribbentrop - Mołotow. Nasi żołnierze bohatersko zmagali się z Sowietami w bitwach pod Kodziowcami, Szackiem, Wytycznem. Gdyby nie sowiecka agresja, kampania polska 1939 r. trwałaby na pewno znacznie dłużej. Wkroczenie sowieckich wojsk przerwało zaawansowane przygotowania polskie zmierzające do obrony tzw. przedmościa rumuńskiego. Wkraczająca na wschodnie tereny Armia Czerwona dopuszczała się zbrodni wojennych i mordów na ludności cywilnej. Do dziś nie w pełni uświadamiamy sobie również rozmiar strat poniesionych przez Polskę z rąk Sowietów. 17 września dla milionów polskich mieszkańców Kresów rozpoczął się okres bezwzględnej eksterminacji i represji, celnie określany jako Golgota Wschodu. W latach 1940-1941 na Wschód wywieziono co najmniej setki tysięcy ludzi, a niektóre szacunki znacznie przekraczają milion osób. Na ziemiach objętych sowiecką okupacją wywózki były znacznie większe niż na terenach okupowanych przez Niemców. 23 sierpnia późnym wieczorem w Moskwie Wiaczesław Mołotow i Joachim Ribbentrop, w obecności Józefa Stalina, podpisali sowiecko - niemiecki pakt o nieagresji. Dołączono do niego tajny protokół, ustalający sfery wpływów Sowietów i Niemiec w Europie Wschodniej oraz podział Polski. Pakt o nieagresji mógł zostać uznany za wynik rokowań sowiecko - niemieckich, ale tajny protokół (wówczas nieznany) był aktem niesprowokowanej, podwójnej agresji wobec Polski .1 września 1939 o 5-tej rano Niemcy napadły na Polskę z zachodu i północy. Siedemnaście dni później o 4-tej rano ZSRR uczynił to samo od wschodu. 17 września wojska sowieckie zajęły Tarnopol, Zbaraż i Założce, a 19 września weszły na przedmieścia Lwowa. Według danych sztabu sowieckiego, armia sowiecka od 17 do 21 września wzięła do niewoli 174,500 jeńców polskich. Według obliczeń Polskiego Ministerstwa Obrony Narodowej z października 1944, liczna zabitych i rannych w walkach z ZSSR wyniosła 20,000 ludzi, a wziętych do niewoli sowieckiej 181,000. Wraz z sowieckimi oddziałami wojskowymi weszło NKWD. Na zajętych terenach rozpoczęły się natychmiast masowe aresztowania, a od lutego 1940 masowe zsyłki ludności cywilnej. W sumie, około dwa miliony obywateli polskich znalazło się w więzieniach, obozach gułagu i na "posiołkach" - miejscach zsyłki na roboty przymusowe na Syberii, dalekiej Północy i Azji Środkowej. Setki tysięcy pomarło, wiele tysięcy Polakow zostało w Sowietach. 28 września 1939 roku Mołotow i Ribbentrop podpisali traktat, który ustalał szczegółowy podział Polski i nową granicę pomiędzy terenami polskimi zajętymi przez obu zaborców. Zachowała się mapa tego czwartego rozbioru Polski z odręcznymi podpisami na niej Mołotowa i Ribbentropa oraz datą ręką Ribbentropa: 28/IX/39. W innym tajnym protokole, obie strony stwierdziły, że nie dopuszczą na swoich terytoriach do polskiej agitacji przeciwko terytorium drugiej strony. Jeszcze we wrześniu 1939 roku nasi wspaniali bohaterowie wpłyneli w istotny sposób na stan światowej opinii publicznej przez akcję obronną na ziemiach Polski przeciwko agresji ZSSR, utożsamiając system totalitarny stalinowski z systemem hitlerowskim - w oczach spoleczeństw Francji, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i innych państw świata."
Cześć i Chwała Wielkim Bohaterom!
